موتور کهکشانهای نوجوان به گاز نیازمند است . باید از تلسکوپ بسیار بزرگ ESO تشکر کرد که ستاره شناسان را قادر ساخت تا به کهکشانهای بالغ و عادتهای غذاییشان دست یابند .۳ تا۵ میلیارد سال پس از انفجاربزرگ گاز برایشان فراهم بود و بعد از آن اشتهای حریصانه ای برای بلع کهکشانهای کوچکتر یافتند .دانشمندان دریافته اند که ساختارهای کهکشانی اولیه بسیار کوچکتر از کهکشانهای بیضی شکل و مارپیچی هستند که در حال حاضر کیهان را پر کرده اند . پس کهکشانها چطور وزن اضافه کرده اند ؟ ستاره شناسان بعد از صدها ساعت رصد و کار متوجه شده اند که چگونه کهکشانها از گاز غنی شده اند . تیری کانتینی رهبر تیم می گوید : “دو راه مختلف برای رشد کهکشانها تخمین زده می شود یکی برخورد کهکشانهاست که کوچکتر به وسیله بزرگتر خورده می شود دیگری تداوم جریان گاز در کهکشان  که هر دوی اینها منجر به ایجاد ستارگان جدید می شود .”

با دوربین بسیارقوی و طیف سنج VLTستاره شناسان توانستند حرکات درون کهکشانی و محتوای آنها را ببینند و نتایج شگفت آوری به دست آورند . بنت اپینات عضو دیگر تیم می گوید : “جالبترین مساله این که کهکشانهایی کشف شد که چرخش گاز در آنها وجود نداشت . این کهکشانها در نقاط نزدیک کیهان دیده نشده اند . هیچ یک از تئوریهای رایج این مسائل را پیش گویی نمی کرد ”

کانتینی می گوید : “انتظار نداشتیم که اکثر کهکشانهای جوان عملکردشان را در حواشی خارجی خود متمرکز کنند . این مساله برخلاف چیزیست که در کهکشانهای امروزه می بینیم این نتایج بیانگر دوره مهم کهکشانی یعنی دوره نوجوانی  است . جریان گاز درون کهکشانی و سپس ترکیب شدن که هر دو نقش مهمی ایفا می کنند برای فهمیدن چگونگی بزرگ شدن و توسعه کهکشانها باید جزئیات بیشتری می فهمیدیم .ابزار سینفونی VLTکه یکی از قدرتمندترین ابزارها در مورد کهکشانهای دور و جوان است و مانند میکروسکوپ زیست شناسان عمل می کند وهمچنین ابزاری که برای مطالعه بر روی گاز سرد کهکشانی است و تلسکوپ کک کمک شایانی کردند و مشخص شد در میان ۱۰۰کهکشانی که بین ۵ تا ۸ میلیون سال نوری از ما دورند در جوانیهایشان گاز وجود دارد و این گاز باعث شکلگیری ستاره است و مانند نوجوانی که دهانش همیشه می جنبد مواد به شکم این کهکشانهای نوجوان راه میابند . یک راه تغذیه جریان مخازن عظیم گاز با تراکم پایین در درون کهکشان است راه دیگر چرخش مواد عظیم کیهانی است . جریان درون کهکشانی از طریق ابرنواخترها یا فشار ستاره های غول پیکر تامین می شود گاز حاصل از آنها دور شده و دوباره توسط گرانش کهکشانی به عقب برمی گردد و در طی یک تا میلیاردها سال دوباره به همان کهکشان وارد می شود گازی که ما درون کهکشان می بینیم ممکن است تنها نیمی از موادی باشند که سوخت مورد نیاز تشکیل ستاره را تامین می کند هنوز بخش عظیمی از گاز در مراحل ترانزیت است و در زمان مربوطه به کهکشان باز خواهد گشت و برای تشکیل ستاره ضروری است .

نوشته شده در چهار شنبه 9 فروردين 1391برچسب:,ساعت توسط احسان|